Ik kijk dwars door jou masker heen,
en zie je waren gezicht..
Al sta je in de schaduw of in het licht..
Het helpt jou niet om je voor mij te verstoppen..
Laat zien wie of je bent,
en stop nu eens met dat opkroppen!
Neem nu eens even één moment van rust..
Door je masker heen zie ik,
jou werkelijk staan “compleet uitgeblust”!
Bekijk je zelf eens in de spiegel..
“misschien” schrikken, het is één gegeven!
Het is nooit te laat….
Als jij er maar ook zelf voor gaat..
Één lange weg te gaan,
maar wees niet bang..
Knok voor jouw eigen belang..
Raap de stukken op,
en het is één begin “maar niet voor even”..
Het is aan jou… maak nog iets “moois” van jou leven!
RvM