eigen benen
Misschien ben ik nog bezig met het leven
wat ik had achter me te laten
En heb ik niet de tijd gehad om even
echt met iemand te praten
Over mijn gevoelens die ik had eens
Nu moet ik mijn pootjes sterken
maar sta ik nog wijdbeens
en moet leren dingen te verwerken
Het komt vast door de eenzame dagen
En zie ik even niet zo sterk het licht
waarom mag ik niet om aandacht vragen
delen, is toch wat je hart verlicht.
Ik wil zo graag met mijn voetjes op de grond
Wil graag lopen, rennen, dansen en springen
maar ren nu als kip zonder kop rond
en kan ook niet meer dansen en zingen
Ik blijf echt wel hopen
dat iemand mij ooit ziet staan
Dat ik weer eens samen kan lopen
dan kan ik een marathon aan.
Reacties op dit gedicht
| Jan van Dord: | Maandag, juni 19, 2006 21:45 |
| Ik zal het oneerbiedig zeggen : op elke pot past een deksel ! Blijf hopen, ooit komt het ! jan |
|
| Artifex: | Maandag, juni 19, 2006 18:46 |
| Helemaal eens met M@rcel, het is een kwestie van tijd. Blijf intussen die Remie die zo prachtig kan schrijven over haar avonturen met haar camera. Liefs, Artifex. |
|
| m@rcel: | Maandag, juni 19, 2006 18:16 |
| blijf positief denken Remie, want eens zal die lieve man voor je staan Liefs m@rcel |
|
| mums: | Maandag, juni 19, 2006 17:02 |
| weet wat je voelt meid,er zijn van die dagen dat je niet meer weet of je voor of achteruit moet. Even pas op de plaats, en niet als een kippie rennen;) En vraag maar aandacht hoor. Knuf liefs mums |
|
| hiljaa: | Maandag, juni 19, 2006 16:49 |
| een kip zonder kop !!! stuur daar eens een foto van!hihihi nu serieus eens zal hij wel komen die prins op het witte paard! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||