Onze paden gekruist
Verzonken in gedachten,
Dwalen mijn ogen rond.
Even staat de tijd stil,
Ik kijk in jou ogen,
Onze levens kruisen elkaar,
Samen op één pad,
Dat moment, even samen gedeeld.
alleen jij en ik,
een lach bezegeld deze seconden.
Een golf van verlangen naar jou,
een rilling van onzekerheid.
Ik wend mijn ogen verlegen af,
We slaan een andere weg in,
onze levens lopen weer langs elkaar,
hoelang moet ik nog naar jouw pad omkijken,
voor weer een moment als deze?
Reacties op dit gedicht
| QueenBee: | Dinsdag, juni 20, 2006 10:33 |
| Waaaaaaaaauw :D mooi neergezet! | |
| nippy: | Maandag, juni 19, 2006 20:03 |
| gevoelig mooi neergezet...knuffel.... | |
| kitkat star: | Maandag, juni 19, 2006 19:44 |
| zeer mooi geschreven. egt prachtig. me geveol past er op dit moment precies bij! ga zo door!! liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aurora- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||