trotse ridder
Thans..te vaak heb jij met pijl en boog en harde woorden
als een trotse ridder mn hart weten te doorkliefen zij die het hoorden
hielden van schrik doodstil
alsof ik dat wil
waar is die prins op het wiite paard van weleer?
bestaat die dan echt niet meer?
ach twas een utopie
maar wel een mooie..zie
elk gek heeft zn gebrek niemand is volmaakt
net als ik..en toch ben jij degeen die mn hartje raakt
Reacties op dit gedicht
| lonleygirl15: | Dinsdag, juni 20, 2006 20:38 |
| prachtig neergezet | |
| Cornelia.dvw: | Maandag, juni 19, 2006 23:35 |
| De eeuwenoude realiteit. Mooi geschreven.. Groetjes, Cornelia |
|
| m@rcel: | Maandag, juni 19, 2006 23:11 |
| prachtig mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
| Artifex: | Maandag, juni 19, 2006 21:01 |
| Die prinsen vielen altijd tegen als ze eenmaal koning waren geworden... ;) Liefs, Artifex. |
|
| vlokje: | Maandag, juni 19, 2006 20:41 |
| Die paarden bestaan nog wel, maar de prinsen zijn vaak al weggekaapt, helaas...hahaha Leuk gedicht!! liefs sylvia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nipster | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||