Buiging van een wervel
Er liep ook iets door haar
lichaam maar hij niet, hoezeer
hij ook was en hem dat deed en zij
maar waaien om afscheid.
Haar ene been al
om een ander geslagen,
een glimp van de buiging
van een wervel in een nieuwere richting,
zij staat nog sterker op één been
dan met twee in zijn schoenen – nee
geen man die haar een bed
inhoudt dat niet haar droom kan dragen.
Reacties op dit gedicht
| Het Gejefte: | Woensdag, juli 12, 2006 10:45 |
| WOHOW, wat een knaller is dit, zeg! Je laat de woorden in klank en betekenis in elkaar kronkelen, allemaal lekker beschrijvend ook... en inderdaad, het enige werkwoord dat bij ''droom'' past is ''dragen''. Jef |
|
| Kim rc: | Dinsdag, juni 20, 2006 14:16 |
| mooi, alleen de zinnen zijn een beetje abrupt elke keer verdeeld. :) xxx |
|
| sunset: | Dinsdag, juni 20, 2006 13:50 |
| Wohw! Chapeau hoor. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 20 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||