waar geen einde aan lijkt te komen
op deze koude, stille plek
 
waar alles bijeen lijkt te komen
valt het in werkelijkheid uit elkaar
de wereld lijkt te breken
splintert als een spiegel kapot
 
ik geef mijn laatste adem
struikelend met mijn laatste kracht
zie ik hoe mijn leven verdwijnt
leef ik voor eeuwig in het donker
 
20 Juni 2006
 
 
Geschreven door
Lianne van Kesteren
Reacties op dit gedicht
Lianne van Kesteren vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

mietjuh: Dinsdag, juni 20, 2006 23:29
droevig maar heel mooi alleen heb je wel wat tegenstand want de meeste (LR) gedichten zijn dit keer prachtig!:(

Bengelmans: Dinsdag, juni 20, 2006 20:28
zeer mooi geschreven

succes!
groet bengelmans

Over dit gedicht
Auteur:  Lianne van Kesteren Abbo 1Abbo 2GroeneSter
Gecontroleerd door:  benji
Gepubliceerd op:  20 juni 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.