onzichtbaar draad
als een onzichtbaar draad verbonden
jou lichaam...mijn lijf dat waar we voor stonden
dat dachten we...
tijden zijn veranderd dus wij ook
jij stelde zelf het rookgordijn op
het bleek een intense flop
nu zie ik je lopen
en mag hopen
dat je gelukkig bent
en niet van de een naar de ander rent
wat was nou die 1.5 jaar op een mensenleven
dr viel nog zoveel te beleven
mijn hart brak
knak
viel in duizenden stukjes op de grond
trapte het nog na ook...ach hou toch je mond
ben dr nu echt wel klaarmee
ga heen en rust in vree
Reacties op dit gedicht
| lonleygirl15: | Woensdag, juni 21, 2006 18:26 |
| sterk en prachtig -xXx-jes en liefs Maïté |
|
| moongirl1982: | Woensdag, juni 21, 2006 15:42 |
| voelbare emoties, groet moongirl1982 |
|
| little flower: | Woensdag, juni 21, 2006 14:36 |
| mooi geschreven, sla hem maarneer:) lucht op!! echt waar:D liefs hester |
|
| mums: | Dinsdag, juni 20, 2006 23:47 |
| liever kwijt dan rijk toch. liefs mums |
|
| mietjuh: | Dinsdag, juni 20, 2006 23:27 |
| veel rijm maar dit gedicht kan het goed hebben mooi! | |
| lachebekje1988: | Dinsdag, juni 20, 2006 23:26 |
| Verdrietig, maar mooi en duidelijk verwoord! Knuf |
|
| Artifex: | Dinsdag, juni 20, 2006 23:05 |
| Sterk geschreven, voelbaar boos... Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nipster | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||