in dit nest
in dit nest
broedt een eenzaamheid
in de lucht van de treurnis
onder de zon van de angst
mijn hand zal ik voelen
als het reikt naar mijn hart
en met tikjes zacht
de dag inklopt
want de nacht in tranen
is voorgoed voorbij
als we zwemmen in de dauw
van de ochtend van ons hart
Reacties op dit gedicht
| Criticopp: | Maandag, juli 17, 2006 11:10 |
| Mag ik dit interpreteren als levenshoop, zich blootwriemelend uit een nest van zwaarmoedigheid ? | |
| Raira (Ria): | Woensdag, juni 21, 2006 08:38 |
| en weer met heel veel genoegen gelezen je weet het steeds weer zo mooi te verwoorden liefs Ria |
|
| sunset: | Woensdag, juni 21, 2006 08:18 |
| Prachtig warm positief gedicht van jou, door mij heel graag gelezen. Liefs en fijne dag verder, sunset |
|
| Innerchild: | Woensdag, juni 21, 2006 07:50 |
| Wat een woordenspel ... je lapt het keer op keer ! Hopen gevoel in ieder woord en ieder woord zegt meer dan één zin soms zeggen kan ... M. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||