op zijn kop
op zijn kop
de wereld staat op zijn kop
anders kan ik het niet zeggen
wat voor gevoelens ik daarbij heb
valt niet simpel uit te leggen
je eigen keuze wordt gezegd
maar desalniettemin
toch een heftig besluit
en gelijk een nieuw begin
het vreet veel energie
die er niet altijd is
want érgens, ja érgens
knaagt er een soort gemis
L!@
Reacties op dit gedicht
| mums: | Woensdag, juni 21, 2006 14:48 |
| ja meid,alles is anders geworden,je kiest voor niet meer verdriet, maar ook de goede dingen blijven nu achter. Sterkte meid. liefs mums |
|
| Artifex: | Woensdag, juni 21, 2006 13:37 |
| Het is ook niet niks. Doe lekker rustig aan en dikke knuffel. Liefs, Artifex. |
|
| m@rcel: | Woensdag, juni 21, 2006 13:27 |
| ja sommige dingen hebben gewoon een inpact in het leven en laten je echt op z''n kop staan heel mooi verwoord Liefs en knuff m@rcel |
|
| L!@ & Elze : | Woensdag, juni 21, 2006 12:42 |
| ja L!@,,,op zijn kop.. ligt een zakje drop laifs,,elze |
|
| Pieter Houtekamer: | Woensdag, juni 21, 2006 12:09 |
Voor jou L!@: Bestemming Een schip voer uit in uw warme zee en beide, alle twee negen ze naar zuid. Overstag, vroeg de wind waarna de giek u sloeg. Onweer zoals hij zich gedroeg. Toch noord als het u zint? Uit het roer, u toebemind, werd na twijfel, richting geboren. U manend: toebehorend, aan aarde, haar kind. Met richting in de hand verscheen een lijn, een horizon, met pijn, werd het schip |
|
| Aquarel: | Woensdag, juni 21, 2006 12:09 |
| Zeker, ook al is het een eigen keuze. Je hebt toch de wereld op z''n kop staan. Heel mooi verwoord. Groetjes, Aquarel |
|
| Reiger: | Woensdag, juni 21, 2006 11:49 |
| Sommige dingen vréten inderdaad al je energie weg. Maar eens komt de dag dat je wél energie genoeg hebt en kun je alles weer aan! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||