mijn ziel
mijn ziel
die leg ik bloot
lijk mijn handen in je schoot
wijl ik zeg
en heel oprecht
ik hou van jou
is het dat wat je wou
of is het maar een leugen
en blijft de twijfel bestaan
en moet ik verder gaan
zodat mijn bestaan
heel langzaam aan
van je weg zou gaan
of hou ik koppig vol
en wordt mijn koppigheid
ook liefdevol door jou ontvangen
en hou ik je weldra
weer in mijn armen
als weleer en zeg ik weer
ik min je meer en meer
want eens kom je toch weer
die leg ik bloot
lijk mijn handen in je schoot
wijl ik zeg
en heel oprecht
ik hou van jou
is het dat wat je wou
of is het maar een leugen
en blijft de twijfel bestaan
en moet ik verder gaan
zodat mijn bestaan
heel langzaam aan
van je weg zou gaan
of hou ik koppig vol
en wordt mijn koppigheid
ook liefdevol door jou ontvangen
en hou ik je weldra
weer in mijn armen
als weleer en zeg ik weer
ik min je meer en meer
want eens kom je toch weer
Reacties op dit gedicht
| xxlauriexx: | Donderdag, juni 22, 2006 09:54 |
| ik hoop voor jou dat je niet meer lang hoeft te hopen. mooi verwoord! fijne dag! liefs laurie |
|
| sunset: | Donderdag, juni 22, 2006 09:26 |
| Hopend verlangen door jou hier verwoord. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: henrib | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||