Nog steeds
Vage schimmen.
Diepe blikken.
Nooit zal ik die tijd vergeten,
Mijn hart gebroken.
Mijn leven als een niemandsland.
Als een reis naar nergens.
Zo leeg zonder jou,
Zo vol van jouw gedachte.
Ik mis je.
Ontzettend.
Ik ben zo machteloos,
Maar waarom?
Ben jij zo bijzonder?
Wat is er zo speciaal?
Ik ben te bang.
Ik durf het niet te bekennen.
Wat niet? Zal jij je afvragen.
Ik zal het je vertellen.
Ik hou nog van je,
Met heel mijn hart.
Ik hoop dat je begrijpt wie ik ben…
En zo niet,
Dan moet je er zelf achterkomen.
Hou van jou.
Diepe blikken.
Nooit zal ik die tijd vergeten,
Mijn hart gebroken.
Mijn leven als een niemandsland.
Als een reis naar nergens.
Zo leeg zonder jou,
Zo vol van jouw gedachte.
Ik mis je.
Ontzettend.
Ik ben zo machteloos,
Maar waarom?
Ben jij zo bijzonder?
Wat is er zo speciaal?
Ik ben te bang.
Ik durf het niet te bekennen.
Wat niet? Zal jij je afvragen.
Ik zal het je vertellen.
Ik hou nog van je,
Met heel mijn hart.
Ik hoop dat je begrijpt wie ik ben…
En zo niet,
Dan moet je er zelf achterkomen.
Hou van jou.
Reacties op dit gedicht
| xxlauriexx: | Donderdag, juni 22, 2006 12:37 |
| mooi omschreven, je verdrietige gevoelens. hoop voor jou dat het nog goed komt... liefs laurie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: RoseFromHeaven_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||