Eenzame strijd
Hoe kan iemand alleen zijn
In een kamer vol met mensen
Een eilandje van eenzaamheid
Dat je niemand wil toewensen
Je helemaal afsluiten voor de wereld
En in gedachten voor je uitstaren
Niemand meer zien of horen
En niemand meer kunnen evenaren
Al je gedachtes gaan naar hetzelfde
Naar dat rotte, vervloekte mes
Jezelf te zien bloeden en bloeden
Alleen maar door de stress
Maar dan zeg ik tegen mezelf:
Ik wil dit niet langer meer
Ik kan best zonder, ik heb het niet nodig
Ik ga de strijd niet verliezen, niet alweer
Reacties op dit gedicht
| lucine: | Donderdag, juni 22, 2006 15:34 |
| zit zelf ook met die problemen, maar als je doorzet kom je er wel uit. mooi gedicht :) -xxx-lucine-xxx- |
|
| because: | Donderdag, juni 22, 2006 14:55 |
| Mooi geschreven, je bent niet alleen hoor! En blijf vechten, dan komt echt alles weer goed, geloof in jezelf :) xxx en sterkte because |
|
| *BrokeN*WinG*: | Donderdag, juni 22, 2006 14:23 |
| Goed zo.. volhouden! Kweet dt je t kan.. Als je wil prate magh je maile of sow.. XxxxX |
|
| Shingami: | Donderdag, juni 22, 2006 14:19 |
| Dat is de spirit !! | |
Over dit gedicht
| Auteur: *Lucine* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||