Maan
's nachts in mijn verstijfd bestaan
is hij mijn enige bron van hoop en licht
hij houdt de balans in evenwicht
en roept telkens weer mijn naam
hij wil mij met zijn schijnen
beschermen tegen sombere gedachten
die ontstaan in duistere gedachten
mij in mijzelf laten verdwijnen
hij beschermt mij met zijn stralen
tegen kobolten, trollen en geesten
die in mijn hoofd wiilen feesten
tot de zon mij komt halen
is hij mijn enige bron van hoop en licht
hij houdt de balans in evenwicht
en roept telkens weer mijn naam
hij wil mij met zijn schijnen
beschermen tegen sombere gedachten
die ontstaan in duistere gedachten
mij in mijzelf laten verdwijnen
hij beschermt mij met zijn stralen
tegen kobolten, trollen en geesten
die in mijn hoofd wiilen feesten
tot de zon mij komt halen
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, juni 22, 2006 20:21 |
| Heerlijk loflied op de maan, door mij graag gelezen. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: meta oost | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||