Soms kunnen mensen met niemand ...
Vele mensen kunnen verdrietig zijn.
Dan kunnen ze met niemand praten.
Dat doet dan pijn.
Als er maar iemand was , waar ze hun verdriet mee delen.
Maar de mens leeft meer op zichzelf .
en vaak telt de omgeveing niet.
Andersom is het ook wel zo, dat ze wel met iemand praten ,
en dan komen ook de tranen.
Laat die maar lopen .
Dat zal een opluchting zijn.
Dus mensen met verdriet .
verzwijg het voor een ander niet.
probeer een gesprek te maken.
met of zonder tranen.
Ria van schaik
Reacties op dit gedicht
| mums: | Donderdag, juni 22, 2006 22:28 |
| het praten is vaak niet het probleem, maar mensen vinden die willen en kunnen luisteren, dat is moeilijker. mooi gedicht. liefs mums |
|
| Cheeke: | Donderdag, juni 22, 2006 22:08 |
| Zo is het, maar niet iedereen luistert en niet iedereen wil zich tonen van zijn zwakke kant! Heel mooi en treffend neergezet! Liefs, Cheeke |
|
| sunset: | Donderdag, juni 22, 2006 20:00 |
| Zo is dat. Treffend tonend dit. Liefs, sunset |
|
| ma_vie: | Donderdag, juni 22, 2006 18:59 |
| Goeie tip, ook al is dat niet altijd even makkelijk! liefs, ma_vie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ria van schaik | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||