kindje van men zusje..
Men lieve kleine zus..
ik kan het niet verstaan,
maar.. zo voelt het dus,
een leven af te staan..
Ik weet, je had geen keus,
maar ik zie, het maakt je dood,
vroeger was jij mijn reus,
nu voel je je een pinkje groot.
een pijnlijk moment, een stille snik,
vertellen we het de vader,
geeft deze geen kick.
ja, je baby kan er niet meer zijn,
maar we houden van jou met gans ons hart,
hopelijk verzacht dat wat de pijn...
ik kan het niet verstaan,
maar.. zo voelt het dus,
een leven af te staan..
Ik weet, je had geen keus,
maar ik zie, het maakt je dood,
vroeger was jij mijn reus,
nu voel je je een pinkje groot.
een pijnlijk moment, een stille snik,
vertellen we het de vader,
geeft deze geen kick.
ja, je baby kan er niet meer zijn,
maar we houden van jou met gans ons hart,
hopelijk verzacht dat wat de pijn...
Reacties op dit gedicht
| meisjuhh: | Vrijdag, juni 23, 2006 20:25 |
| pijnlijk! heel veel sterkte...! liefs van meisjuhh! |
|
| Aquarel: | Vrijdag, juni 23, 2006 14:37 |
| Het voelt zo verdrietig. Ik leef mee. Liefs, Aquarel |
|
| sunset: | Vrijdag, juni 23, 2006 09:11 |
| Droef, voelbaar droef. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| mariette schepenaar: | Vrijdag, juni 23, 2006 09:02 |
| triest maar mooi neer gezet sterkte x mariette |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dinisje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||