Na weer wat moeilijke weken
Begon alles weer op te breken
Er hing een nare sfeer
En ik zag door de bomen het bos niet meer
Toen ik werd opgeroepen om naar therapie te komen
Ben ik daar toch heen gegaan, zonder enige toekomstdromen
Ik vertelde wat me dwars zat
En wat ik in gedachten had
We begonnen bij de oorzaken
Ik werd boos en maakte alles stuk wat maar stuk was te maken
Ik ben hard weg gelopen
En ben ergens gaan zitten, ineen gedoken
Ze vonden het beter om me even op te nemen
Als was het maar voor even
Ik kan het niet meer
Alles doet echt zo'n zeer
Ik zat daar 2 dagen
En heb mezelf veel zitten afvragen
Ook heb ik met mn kussen gesmeten
Ik heb wel gelachen, toen de begeleidsters met me mee deden
Nu zit ik weer thuis
En nog steeds is niet alles pluis
Ik hoop dat ik me kan laten gaan,
Gewoon lekker op beide benen blijven staan.