ach, ik kan je troosten
vrouwen achter het raam
ach, ik kan je troosten
als de wind je tranen droogt
je hart verwarmen
als het koren wordt geoogst
als de wind je tranen droogt
je hart verwarmen
als het koren wordt geoogst
Maar beduidend ben ik beter
dan de wereld om me heen
mijn schoen mist een veter
en schop ik tegen elke steen
de kou kan ik verdrijven
jouw lichaam kan ik aan
zal liefde gaan bedrijven
met vrouwen achter het raam
Maar in mijn slaap
ben ik het kind
dat in de spiegel
weer de juiste wegen vindt
elze
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Vrijdag, juni 23, 2006 17:16 |
| gevoelig neergeschreven en ja daar kan je niks gaan zoeken hahaha knufliefs--hiljaa-- |
|
| L!@: | Vrijdag, juni 23, 2006 16:39 |
| blijf jij maar weg achter die ramen... doekel,,, L!@ |
|
| appeltje: | Vrijdag, juni 23, 2006 15:43 |
| Prachtig neergezet!! liefs |
|
| zonnedauw: | Vrijdag, juni 23, 2006 15:15 |
| Superprachtig verwoord gelukkig fictie! Liefs |
|
