Tot drie jaar terug
deed het me zoveel pijn
Als ik verhalen hoorde van kinderen
die niet bij hun vader konden zijn
Als ze hem al jaren niet hadden gezien
vroeg ik me af hoe ze zo konden leven
Als het bij mij zou gebeuren
zou ik het meteen opgeven
Ik zag in hun ogen hun verdriet
omdat ze hun vader niet konden of willen zien
Hun eigen, liever niet gemaakte, keus
of een beslissing van onze regering misschien
Het deed me zoveel pijn
als hun me vertelde over hun verdriet
Ik kon het niet begrijpen
me voorstellen te leven zonder vader kon ik niet
En het doet me nog steeds veel
als ik hun verhalen hoor
Maar ik ga steeds meer beseffen
dat ook ik, al 3,5 jaar, tot die groep behoor