Vrouw in de fles
meestal valt hij stil
als zij over een boom begint.
en het kruis doormidden
trekt als een touwtje van de ene
naar de andere
kant waar hij ligt te slapen in
een roes, zijn kopkussen
nog stinkend naar avond.
zij sust hem in zijn oren,
ruikt haar parfum op zijn
lippen, blauwdruk, maar
het kan haar niet meer schelen
hoe hij elke avond zingt
in de straat, de achterdeur intrapt
als een gek, de trap neukt met zijn
zware voeten en denkt dat hij het bed
alleen beslaapt.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Vrijdag, juni 23, 2006 21:52 |
| Inderdaad, schrijnend........ Liefsliefs, switi lobi |
|
| Mathilde: | Vrijdag, juni 23, 2006 21:21 |
tjee... door merg en been... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hannepon | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||