De grote boze wolf
persoonlijk had hij
zichzelf van steen
gemaakt, van grote rotsen
die al eeuwen lang
de regen trotseren
of van hout, als een
stevige berk of eik.
Bruin met hoge kruin
met groene blaadjes aan
tot aan de wolken
of desnoods van stro,
droog gras en wat
hooi. Niet groen meer,
eerder geel, maar
toch goed voer voor
paarden en ezels
Maar de wolf kwam
en blies zijn door
God gegeven vlees
zonder moeite van
zijn botten, en
niets restte nog
buiten een eenzaam
ogend lapje vlees
Reacties op dit gedicht
| eternal love: | Zaterdag, juni 24, 2006 23:02 |
| heel mooi!! al ben ik het wel met milamber eens. liefs x |
|
| milamber: | Vrijdag, juni 23, 2006 22:42 |
| Ik had het fijner gevonden als je de zinnen iets minder had afgebroken. Maar de inhoud is erg mooi, goed geformuleerde zinnen en fraaie woorden. gr, Kerwin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Scatterbrain | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||