van harte gefeliciteerd
wezenloos, als al ver gestorven
maar ademend zo de adem wil
heeft zij haar status verworven
in vergetelheid, monddood en stil
twee wielen op wat leder
veronderstellen nog beweging
mijn hart schrikt, maar huilt ook teder
toen ik haar glazige ogen
haast gedwongen in mij opving
van harte gefeliciteerd
schreewde de gelukwens
op haar gesloten katheder
ja zeker,
ik heb het over een mens
Reacties op dit gedicht
| ring: | Vrijdag, juni 23, 2006 23:10 |
| ontroerend,gr.ingrid | |
| chocaatje: | Vrijdag, juni 23, 2006 23:05 |
| treist he zulke dingen.ooit zo krachtig, nu aangewezen op alles en iedereen.Liefs mieke | |
| chocaatje: | Vrijdag, juni 23, 2006 23:04 |
| L!@: | Vrijdag, juni 23, 2006 21:48 |
| werkelijk subliem verwoord.. mooi man, | |
| Hieronymus: | Vrijdag, juni 23, 2006 20:32 |
| Ziekte, ouderdom, aftakeling, een deel van het leven Julius. Prachtig verwoord! Dat tikkeltje nijd dat de machteloosheid weerspiegelt klinkt hierin door. | |
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||