roem ik jou in mijn complot
roem ik jou in mijn complot
ik heb het loof geknipt
van jou onzekerheden
voel nou toch in deze ruimte
het begrip van liefde
die door ons en jou zo wordt bemind
kaal is de rots die splijt
en onbehouwen deelt
het steen de weemoed
van pijn tot aan het moment
dat het gevoel weer slijt
we gaan op weg, de wereld zwaait
mijn ogen druipen schitters van genot
neen mijn lief, deze wakkere wind
die aait en speelser dan de morgen
roem ik jou in mijn complot
Reacties op dit gedicht
| L!@: | Zondag, juni 25, 2006 17:02 |
| dan zie ik jou daar zwaaien en handen naar mij graaien ik grijp om mij heen deze berg beklim ik niet alleen laifs,,joe vriendin |
|
| hiljaa: | Zondag, juni 25, 2006 15:41 |
| speels druipend tja iets anders had ik niet verwacht hahaha! prachtig! knufvapeurkesliefs--hiljaa-- |
|
| vlinder29: | Zondag, juni 25, 2006 15:15 |
| prachtig mooi. liefs van vlinder |
|
| m@rcel: | Zondag, juni 25, 2006 15:14 |
| wat ontzettend machtig mooi geschreven Elze Knuff/liefs m@rcel |
|
| switi lobi: | Zondag, juni 25, 2006 15:13 |
| Dit is de taal van echte onvoorwaardelijke vriendschap... Liefsliefs, switi lobi |
|
| maria : | Zondag, juni 25, 2006 15:10 |
| zielewarm in hartomarm liefs, maria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||