onbereikbaar
onbereikbaar
jij lijkt het vergeten te zijn
je vleugels overwoekerd
je zegt wel dat je haar nodig hebt
je lichaam wil je kwijt
alleen kan je toch echt niet
een man, zoals altijd
velen staren jou na -beken-
ogen kruisen jouw leven -herken-
maar geloven, o nee
verlies maar even die vleugels en stort hard naar benee.
(alleen dan zullen jouw ogen ook openen)
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Kimrc | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||