jij zwijgde..
jij wilde niet meer praten
je zij geen woord meer tegen mij
wat ik ook probeerde of zei
geen antwoord van jou
het doet mij pijn jou zo te zien
en weet niet wat ik voor jou kan doen
ik wil je weer zo graag vrolijk zien
zoals ik jou altijd heb gekent
jij die iedereen opvrolijkte
en altijd in een goed humeur was
maar ben jij dat elke keer geweest
of was dat een masker van jou
nooit heb ik dat aan jou gezien
dat het niet goed met je zou gaan
had ik dit maar eerder gezien
want nu zwijg jij...
Reacties op dit gedicht
| DANTY: | Maandag, juni 26, 2006 17:04 |
| ................... JA DAT KLOPT...SORRY ..... | |
| Artifex: | Maandag, juni 26, 2006 13:35 |
| Voelbaar meeleven. Liefs, Artifex. |
|
| m@rcel: | Maandag, juni 26, 2006 13:13 |
| droef-mooi..maar heel mooi geschreven met een prachtigge diepgang erin. Knuff m@rcel |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Maandag, juni 26, 2006 12:16 |
| diepgaand gedicht ik bewonder jouw schrijfstijl! (gekenD) liefs, namasté, Anneke |
|
| sunset: | Maandag, juni 26, 2006 10:04 |
| Steunend delend mooi van jou. Liefs en fijne dag, sunset PS: Tip (Als ik mag) - verleden tijd van ''zwijgen'' is ''zweeg'' (en niet ''zwijgde''). |
|
| hiljaa: | Maandag, juni 26, 2006 09:38 |
| droef is dit! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fran92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||