zo bang
Van binnen sterf ik langzaam af
Rot ik langzaam weg…
De pijn vreet me op
Ben zo bang
Dat ik mijn moeder kwijt raak
Door die ziekte
Kanker
Zon klein woordje
Dat zoveel pijn doet
Ben zo bang
Dat ik weer
Naar mijn vader moet
En ik weer helemaal
Kapot ga
En vol zit
Met al die blauwe plekken
Zo bang
Voor alles
Dat komen gaat
Zo bang
Om zo verder
De toekomst in te gaan
Zo bang
Voor een leven
Zonder vooruit zicht.
Rot ik langzaam weg…
De pijn vreet me op
Ben zo bang
Dat ik mijn moeder kwijt raak
Door die ziekte
Kanker
Zon klein woordje
Dat zoveel pijn doet
Ben zo bang
Dat ik weer
Naar mijn vader moet
En ik weer helemaal
Kapot ga
En vol zit
Met al die blauwe plekken
Zo bang
Voor alles
Dat komen gaat
Zo bang
Om zo verder
De toekomst in te gaan
Zo bang
Voor een leven
Zonder vooruit zicht.
Over dit gedicht
| Auteur: Sh@r0n | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||