mama(linda)
mama,je wilt iedereen steunen,
geeft je schouder om op te leunen.
bij ieder moeilijk moment,
spijtig dat je het ontkent.
maar je hebt het nu zelf zo nodig.
ook al vind je het overbodig.
je doet alsof er niets aan de hand is,
maar er is heel wat mis.
je zegt me dat alles goed gaat,
terwijl ik weet dat je bijna op hol slaat.
waarom je verdriet verdrukken?
waarom het niet met anderen delen?
deel het verdriet,
onderdruk het niet.
ze zullen het wel begrijpen,
en jou zeker niet vermijden.
denk eens een moment aan jezelf.
je dochter kelly.
geeft je schouder om op te leunen.
bij ieder moeilijk moment,
spijtig dat je het ontkent.
maar je hebt het nu zelf zo nodig.
ook al vind je het overbodig.
je doet alsof er niets aan de hand is,
maar er is heel wat mis.
je zegt me dat alles goed gaat,
terwijl ik weet dat je bijna op hol slaat.
waarom je verdriet verdrukken?
waarom het niet met anderen delen?
deel het verdriet,
onderdruk het niet.
ze zullen het wel begrijpen,
en jou zeker niet vermijden.
denk eens een moment aan jezelf.
je dochter kelly.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, december 13, 2001 01:42 |
| Samen met je dochter aan jezelf denken, dat is een mooie gedachte om mee te beginnen. |
|
| Huting: | Woensdag, december 12, 2001 22:53 |
| Inderdaad Kelly, we begrijpen het maar al te goed.We willen haar zo graag helpen, maar hoe?/ Liefs, Doortje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kelly breugelmans | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2001 | ||
| Thema's: | ||