(TD) Hoorspel
Hoorspel
Dus hou me vast, breek mijn rug en al
mijn botten, met een ode van omarming
zonder oorsprong zo onlogisch - benoem de bloesem
op de lakens, blad voor blad, zeven rozen zonder zelfbesef
Een ondergang in nauw verhulde blos
deze Romeo van alle dagen tot de eeuwigheid
bestierf geen spijt - maar in witgeklede vergezichten
bracht zelfs zijn liefdevolle dood geen dooi
Noch het rood van jouw lippen, als uit volle borst
deze Borsato zonder stemgevoel, de koelheid
niet verjagen kon - had onze lust geen liefde nodig
al verkleumden we onder de zomerzon
Reacties op dit gedicht
| HIJ&ZIJ: | Donderdag, juni 29, 2006 18:23 |
| Gruwelijk mooi, | |
| Mathilde: | Woensdag, juni 28, 2006 21:56 |
als steeds geweldig. liefs, mathilde |
|
| ChildrenOfTheDamned: | Woensdag, juni 28, 2006 18:36 |
| En ook deze ronde strijdt de rest weer voor een tweede plek :P Super gedaan! |
|
| Quando: | Woensdag, juni 28, 2006 11:25 |
Dit is knap. |
|
| Innerchild: | Woensdag, juni 28, 2006 08:19 |
| Geweldig ... en ''k moest wel glimlachen om Borsato zonder stemgevoel ! Begrijp me niet verkeerd ... ''t is niet uitlachen of zo ... in tegendeel ... ik vind het super gevonden want het maakt meteen duidelijk wat je bedoeld. Geweldig dus ! Liefs, Innerchild |
|
| sunset: | Woensdag, juni 28, 2006 08:15 |
| Schitterende poëzie. Liefs en fijne zomerdag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||