mis je
oh de eenzaamheid
speelt me parten
het wachten eist
eindelijk zijn tol
de dagen die we
niet samen mogen
zijn duren te lang
elke dag mis ik je
steeds meer en meer
je stem zo nu en dan
horen biedt geen
voldoening meer
het liefst lag ik
elke nacht in je
armen stevig om
me heen
maar nou lig ik
zeker elke week
vijf lange nachten
in mijn bed
helemaal alleen
mijn hart schreeuwt
om de jouwe
elke dag weer meer
tot dat de dag komt
dat we gaan trouwen
doet hij ook een
beetje zeer
speelt me parten
het wachten eist
eindelijk zijn tol
de dagen die we
niet samen mogen
zijn duren te lang
elke dag mis ik je
steeds meer en meer
je stem zo nu en dan
horen biedt geen
voldoening meer
het liefst lag ik
elke nacht in je
armen stevig om
me heen
maar nou lig ik
zeker elke week
vijf lange nachten
in mijn bed
helemaal alleen
mijn hart schreeuwt
om de jouwe
elke dag weer meer
tot dat de dag komt
dat we gaan trouwen
doet hij ook een
beetje zeer
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, juni 28, 2006 08:42 |
| Liefde doet inderdaad soms pijn. Maar zo lang het en zoete pijn is ... Mooi verlangend verwoord. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moonbeam | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||