Géén nieuw begin
Heel mijn leven fout geweest,
altijd tegen strop in
Niet overnieuw willen beginnen,
geen schone lei, geen nieuw begin
Die kleine ruzie's, zo nu en dan,
die vaak begonnen onder het eten
Liepen soms heel erg uit
en zal ik niet snel vergeten
Ik roep hard: 'Ik ben het zat'
en ik sta hard met de deur
'Ik heb genoeg van jullie,
van jullie eindeloze gezeur'
Jullie stellen mij achter,
en trekken mijn zusje voor
Ik doe alsof niets wetend,
maar ik heb het wel door
Daarom geen nieuw begin
en zullen ze wel zien hoe ik het doe
Na jaren met dit gezin in huis,
wordt het leven me een beetje moe
Ik heb geen idee van hoe het lopen zal,
dat zien we dan wel weer
Het kan ook zijn dat jullie het zelf op moeten lossen,
misschien ben ik er dadelijk niet meer
Ik wil het liefste van huis weg
en helemaal geen zorgen meer aan mijn hoofd
Aan alle ellende komt een einde,
ik ben allang blij dat ik daar in heb geloofd
Alles komt wel goed,
het is de ruime tijd die iedereen nodig heeft
maar ik kan zeggen van mijn jeugd,
dat ik nooit gelukkig heb geleefd
Reacties op dit gedicht
| meizzie: | Vrijdag, juli 07, 2006 19:08 |
| heel mooi geschreven! heel knap verwoord... heel veel sterkte, kom voor jezelf op, je bent het waard en dat moeten je ouders ook weten! liefss mariek |
|
| Mar.iiSkaa: | Donderdag, juni 29, 2006 12:30 |
| Heel mooi, en Helaas zo herkenbaar.. Als je wilt praten mag je me altijd mailen! Sterkte ermee, Liefs, Mariska |
|
| Broken Life: | Woensdag, juni 28, 2006 22:42 |
| heel herkenbaar... vooral dat zusje gedeelte,, heb ik ook :S | |
| hiljaa: | Woensdag, juni 28, 2006 14:37 |
| droef is dit! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sitaa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||