Littekens op mijn gezicht.
De keus die ik toen maakte,
bracht me aan de afgrond van mijn leven.
Hoe intens gelukkig je mij ook maakte,
het bleef je allemaal om het even.
De keus waar ik zo vast in geloofde,
bracht uiteindelijk enkel verdriet in mijn hart.
Het geloof waar jij me van beroofde,
werd tot een nachtmerrie welke mij nog dagelijks tart.
De keus die mijn hart durfde te maken,
bracht mijn leven voor immer uit evenwicht.
Door de koelheid waarmee jij mij wist te raken,
werden de tranen onuitwisbare littekens op mijn diepdroeve gezicht.
bracht me aan de afgrond van mijn leven.
Hoe intens gelukkig je mij ook maakte,
het bleef je allemaal om het even.
De keus waar ik zo vast in geloofde,
bracht uiteindelijk enkel verdriet in mijn hart.
Het geloof waar jij me van beroofde,
werd tot een nachtmerrie welke mij nog dagelijks tart.
De keus die mijn hart durfde te maken,
bracht mijn leven voor immer uit evenwicht.
Door de koelheid waarmee jij mij wist te raken,
werden de tranen onuitwisbare littekens op mijn diepdroeve gezicht.
Reacties op dit gedicht
| Psycho Girl: | Woensdag, juni 28, 2006 20:26 |
| als eerste bedankt voor je reactie ten tweede WOW ik heb serieus kippevel gewoon eng dit is echt diep schat xxx Psycho Girl (Jilliane) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Frans07 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||