geef mij maar een konijn
de rust keerde terug naar huis
verscholen onder warme dekens
de wol lachte mij tegemoet -oorspronkelijk het schaap-
en denk maar niet dat deze een glimlach was
-zoals meestal- nee, deze keer een grijns
van hier tot Tokio, gemeen en vol trots
laat mij toch ook genieten van de vrede
ik wil graag slapen, samen met jou
veel stelt het niet voor, een nacht vol dromen
maar het schaap keerde zich om
liet zijn vacht zien, en pas toen begreep ik het
de wolf verschuilde zich daar, de rust meegenomen
ik baal en zie nog woelende uren tegemoet.