Stitch
Mijn lieve klein poes,
zoals je ligt hier in mijn nek.
Mijn lieve kleine Stitch,
wat doe je toch weer gek.
Ligt weer spinnend op de bank,
miauwd om eten in de gang.
Er komt een vliegje aangevlogen,
mijn lieve schat die is weer bang.
Een acht maanden oude donder,
heeft ook geen rust meer in zijn kont.
Maar lieve Stitch wees niet bang,
ik ben blij dat ik je vond.
Wat kan je veel van poezen houden,
ik wil je dan ook nooit merr kwijt.
Je vreet me oren van me hoofd,
maar ik wil je nooit meer kwijt.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Vrijdag, juni 30, 2006 13:57 |
| Wat zijn ze toch vertederend Liefs, Aquarel |
|
| sunset: | Vrijdag, juni 30, 2006 10:01 |
| Zo poes-lief dit, graag gelezen. Liefs en fijne dag, sunset PS: Tip (als ik mag) -miauwT om ...- |
|
| Rien de Heer: | Vrijdag, juni 30, 2006 00:34 |
| Heel leuk geschreven..leest heel prettig..... Groetjes, Rien. |
|
| Raira (Ria): | Vrijdag, juni 30, 2006 00:27 |
| wat een vertederend mooi gedicht liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: b-an-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||