tot ver - ver na het leven
tot ver - ver na het leven
ik hou van Vondel een Bredero
en zelfs van Bach – klinkt de stem
in de ochtendschaduw die naast me lag
Ik dirigeer gedichten als kunst
doch mijn publiek zijn slechts
de voegen in mijn stem
stoïcijns nadert de zon
terwijl ik in canon de rijm herhaal
die ik dacht te zijn vergeten
en mocht mijn maal
voldoening geven
dan klinkt pas het applaus
tot ver - ver na dit eenzaam leven
elze
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Dinsdag, juli 04, 2006 13:43 |
| man o man wat een machtig mooi gedicht weer en met bewondering jouw schrijfkunst weer graag gelezen Liefs m@rcel |
|
| Gert: | Dinsdag, juli 04, 2006 09:31 |
| Prachtig mooi. Liefs, Gert |
|
| _Zonneschijn_: | Vrijdag, juni 30, 2006 20:59 |
| Prachtig verwoord toch vind ik jou wel apk je kan eenzaam zijn in een grote menigte! Liefs |
|
| hiljaa: | Vrijdag, juni 30, 2006 20:57 |
| ben ik een voeg ???? hihihi een waterdichte dan hé knufkusliefs--hiljaa-- |
|
| L!@ & Elze : | Vrijdag, juni 30, 2006 18:40 |
| eenzaam met twee Lia''s.. you bent echt nait apk,,,, doekel.. |
|
| HIJ&ZIJ: | Vrijdag, juni 30, 2006 18:14 |
| zij (voor de duidelijkheid), |
|
| HIJ&ZIJ: | Vrijdag, juni 30, 2006 18:13 |
| Bach werd ook pas geadoreerd driekwart eeuw na zijn dood als ik me niet vergis, | |
| HIJ&ZIJ: | Vrijdag, juni 30, 2006 18:08 |
| Zou jij ook blind willen sterven? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||