Ik zag jouw tranen ...
De tranen over je gezicht.
Wat is er gebeurd?
Heeft iemand je wat aangericht ?
Ja, je begon in één keer te huilen,
maar meis, je weet, je mag bij mij komen schuilen.
Ik vroeg: "Wat is er meid?"
Maar je zei niks de hele tijd.
"Meid, wat is er met je bebeurd ?
Waarom is het dat je nu zo treurt ?"
"Ben je bang,
jaagt iemand je op stang?
Heb je om iets verdriet,
en denk je dat niemand het ziet?"
"Voel je je éénzaam en zo alleen ?
Maar meis, ik sla een arm om je heen.
Ben je zo ontzettend moe
en weet je gewoon niet meer waar naar toe ?"
"Wat is er meid ?
Wat is nou je werkelijke strijd ?
Ja, jouw tranen bleven maar stromen,
wat is er bij je binnen gekomen ?"
Ik denk nu zo onzettend veel aan jou,
omdat ik zo veel van je hou.
Jij bent mijn kleine.....
van mij krijg je een arm en een kusje.
Reacties op dit gedicht
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zaterdag, juli 01, 2006 08:11 |
| samen zijn jullie sterk! liefs, namasté, Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||