Zonder jou
Ik kijk naar de klok.
Het is al laat.
Maar de klok staat niet stil.
Ze tikt rustig verder.
Net als ons leven.
Zonder jou tikt die klok nog steeds,
ik wil niet verder zonder jou.
Het gaat zo langzaam,
zo eenzaam,
zo, zonder jou...
Maar af en toe
ben ik even stil...
dan probeer ik te beseffen wat leven is.
Er even bij stil te staan.
Hoe het leven
soms goed
en soms slecht gaat.
Dan...
zou ik willen dat ik kon vergeten
wat pijn is...
omdat pijn het geluk in de weg staat...
Het is al laat.
Maar de klok staat niet stil.
Ze tikt rustig verder.
Net als ons leven.
Zonder jou tikt die klok nog steeds,
ik wil niet verder zonder jou.
Het gaat zo langzaam,
zo eenzaam,
zo, zonder jou...
Maar af en toe
ben ik even stil...
dan probeer ik te beseffen wat leven is.
Er even bij stil te staan.
Hoe het leven
soms goed
en soms slecht gaat.
Dan...
zou ik willen dat ik kon vergeten
wat pijn is...
omdat pijn het geluk in de weg staat...
Reacties op dit gedicht
| **Amalia**: | Zaterdag, juli 01, 2006 22:11 |
| haaj egt super mooi en gevoelig ;) kus am |
|
| Gert: | Zaterdag, juli 01, 2006 12:22 |
| Gevoelig mooi gedicht. Groet, Gert |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Joylien | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||