Nacht vol sterren.
Geen wolkje aan de zwarte donkere hemel
Nee het enig enkel wat men ziet
zijn de glinsterende sterren
waar ik nu even van geniet.
Stralend, glinsterend ze lijken van goud
als juweeltjes in de donkere nacht
Vredig meekijkend de volle maan
slaap maar, ik houd over jou de wacht.
De zon meldt weer een nieuwe dag
de sterren mogen gaan
De maan lacht nog zijn laatste lach
het is weer tijd om op de staan.
Reacties op dit gedicht
| Kimberly Hofman: | Dinsdag, juli 11, 2006 15:29 |
| Zeer mooi geschreven, de nacht is de mooiste tijd, dan heb je geen zorgen. Vind je ook niet? Liefs Kim | |
| MizzTeaQ: | Maandag, juli 10, 2006 17:12 |
| Wonderschoon geschreven... Liefs , |
|
| errel: | Zondag, juli 09, 2006 16:13 |
| van een nachtelijke schoonheid | |
| nippy: | Zaterdag, juli 01, 2006 22:26 |
| mooi omschreven....tis echt prachtig de nacht...eigenlijk best zonde dat we die slapend door maken....liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: xxlauriexx | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||