Begrip voor het vergeten
Begrip voor het vergeten
Het begon ermee dat je
je af en toe
de juiste woorden
niet meer kon herinneren
wij je moesten helpen
met op ons gezicht
een begripvolle
verontschuldigende lach
in jouw ogen
was er dan, gelukkig,
nog altijd
een blik van herkenning
maar soms kon je ons
ook aangenaam verrassen
met herinneringen,
bijna detaillistisch
iets uit een heel ver verleden
waarvan wij het bestaan
eigenlijk al heel lang
vergeten waren
dan verscheen op jouw gelaat
die begripvolle lach
en altijd hadden we het gevoel
dat je het ons niet kwalijk nam
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Maandag, juli 03, 2006 15:12 |
| Prachtig... Groetjes, Aquarel |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, juli 02, 2006 23:33 |
| heel goed neergezet | |
| L!@: | Zondag, juli 02, 2006 22:44 |
| wat schrijf jij er mooi over Rien,,, ik was mijn vader helaas van de ene op de andere minuut zonder kans op afscheid nemen kwijt... nou ja.. kwijt .. fysiek dus,,, laifs,,,, | |
| hiljaa: | Zondag, juli 02, 2006 22:42 |
| verwarmde gedachten die lach knufleifs--hiljaa-- |
|
| lachebekje1988: | Zondag, juli 02, 2006 17:23 |
| Heel mooi en positief geschreven! KNUF |
|
| Singlekoningin: | Zondag, juli 02, 2006 11:58 |
| Een prachtig voor veel mensen herkenbaar gedicht Rien! groetjesssss Annet de Singlekoningin |
|
| Renate-td-: | Zondag, juli 02, 2006 09:26 |
| Ontroerend, de laatste strofe verzacht toch.. Vol genegenheid en liefde dit, heel mooi. Veel liefs |
|
| Raira (Ria): | Zondag, juli 02, 2006 08:30 |
| wat een genegenheid en liefde voor je vader spreekt er in je gedichten en wat een waardevolle herinneringsbundel zal dit worden ook voor je moeder een geschenk dat straks alles in jouw woorden zal doorleven liefs knuff Ria |
|
| Annemieke van der Ven: | Zondag, juli 02, 2006 07:54 |
| Waar woorden zacht vertellen Verbonden blijft de lijn Van het aanvoelen, het horen Want nog steeds, leef jij voort in mijn... Herinnering ...de dagen, als een antwoord op mijn vragen Wie groot en wie toen klein... Liefs Annemieke |
|
| sunset: | Zondag, juli 02, 2006 07:27 |
| Zo treffend herkenbaar mooi verwoord. Liefs en warme meevoelende knuf, sunset |
|
| tulpje: | Zondag, juli 02, 2006 00:28 |
| heel mooi neer gezet liefs tulpje |
|
| switi lobi: | Zondag, juli 02, 2006 00:27 |
| Ik geef je maar weer een dikke kus Rien.....je schrijft zo integer en liefdevol mooi over je vader. Liefsliefs, slaap lekker...switi lobi |
|
| Gert: | Zondag, juli 02, 2006 00:27 |
| Mooi en herkebaar. Heb zelf een paar jaar met dementerenden gewerkt, vandaar. Blijft iets zwaars om te accepteren hè? Mooi verwoord. Groet, Gert |
|
| m@rcel: | Zondag, juli 02, 2006 00:19 |
| wat ontzettend prachtig geschreven Rien Slaap lekker m@rcel |
|
| milamber: | Zondag, juli 02, 2006 00:16 |
| inderdaad erg herkenbaar | |
Over dit gedicht
| Auteur: Rien de Heer |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||