Was ik zo onbelangrijk in je leven
Dat je alleen maar kan lachen
Als ik pijn heb
Was jouw vriendschap zo echt
Dat het jou helemaal niets doet
Dat ik mezelf kapot maak
Ben je zo blind geworden
Dat je niet ziet dat ik om
Jouw aandacht smeek
Hoor je dan niet
Hoe vaak ik naar jouw schreeuw
Ik probeer het wel
En ik vecht wel
Maar ik kan het niet
Ik kan niet loslaten wat voor mij
Zo belangrijk was
Ik kan niet aanvaarden
Dat jij niet meer bent wie je was
Ik probeer zo hard om niet te huilen
Om niet te tonen dat ik jou mis
Maar ik kan het niet meer
En ik wil het ook niet meer
Ik wil naar je toegaan
Jou een knuffel geven
Samen plezier maken
En doen alsof we niet weten
Dat alles toen kapot was