Ster
Ik kijk naar buiten
Ik zie de nacht
Een kleine ster,
schitterd met al haar pracht.
Ik zou zo graag die ster willen zijn.
Zo zorgeloos schitteren bij nacht
Maar ik ben die ster niet
En dat doet pijn
Ik ben een mens met mijn eigen leven
Maar kon ik dat maar vergeten
Al is het maar voor even
Maar dat kan niet
Daarom heb ik vaak verdriet
Dan kijk ik naar buiten
En zie de nacht
Een kleine ster,
schitterd met al haar pracht
Kon ik maar die ster zijn
Ik zie de nacht
Een kleine ster,
schitterd met al haar pracht.
Ik zou zo graag die ster willen zijn.
Zo zorgeloos schitteren bij nacht
Maar ik ben die ster niet
En dat doet pijn
Ik ben een mens met mijn eigen leven
Maar kon ik dat maar vergeten
Al is het maar voor even
Maar dat kan niet
Daarom heb ik vaak verdriet
Dan kijk ik naar buiten
En zie de nacht
Een kleine ster,
schitterd met al haar pracht
Kon ik maar die ster zijn
Reacties op dit gedicht
| john roelofs: | Zondag, februari 11, 2001 16:36 |
| door je gedichten ben jij mijn ster! ze zijn heerlijk eerlijk gewoon gevoelens,gevoelens van ellende van blijdschap van geluk gewoon weg leven. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marije | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||