Versleten kinderjaren.
Tranen zijn voor later
werd er jarenlang gezegd
Ik heb stilletjes gezwegen
en me erbij neergelegd
Maar nu mijn kinderjaren
slijten in mijn ouderdom
Vraag ik dikwijls naar de reden
naar het hoe, en het waarom
Als een deur gesloten wordt
en ik eenzaam achterblijf
Voel ik wederom de rillingen
de angst en woede in mijn lijf
Ik had mijn keuzes willen maken
maar je speelde er op in
Ik dacht dat het zo hoorde
ging er nooit echt tegenin
Jaren zijn versleten
duizend tranen zijn gegaan
Te laat ben ik gaan beseffen
wat ik constant moest doorstaan
En ik zou je willen straffen
willen schelden, schoppen, slaan
Om alles wat je mij hebt afgenomen
om alles wat je mij hebt aangedaan.