WEER VONKT VERGETEN TOEKOMST IN JE OGEN
weer vonkt vergeten toekomst in je ogen
ik kijk altijd naar boven
al in mijn wieg
zag ik heel hoog je ogen
mijn eerste stappen
aan jouw hand, voeten
die mijn vrijheid kozen
jij wilde dat mijn bomen
hoger zouden reiken
dan mijn dromen
ik zag verlangen in je blik
je maakte mij onzeker
dat moeten gaf me schrik
ik voelde pijn
als ik niet kon voldoen
aan wat jij dacht dat ik moest zijn
ik ben mijn eigen gang gegaan
je latend met je dromen
ik heb voor jou nooit echt bestaan
je kijkt me aan, je rug is wat gebogen
ik ben een vreemde, wel je zoon
weer vonkt vergeten toekomst in je ogen.
wil melker
14/12/2001
Reacties op dit gedicht
| Lonesome Cowboy: | Vrijdag, december 14, 2001 13:11 |
| Au! Wil, Schitterend de pijn verwoord. een pijn die niet had moeten zijn. kop op... G. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2001 | ||
| Thema's: | ||