Resurrectie
De wedergeboort van de zinloosheid
van zijn onbewoonde bestaan, alles schijnt
herrezen enkel om hem in zijn gezicht te slaan.
Hij sluimert 's nachts over de daken op zoek
naar chronische roem, glorierijke toekomsten,
de Liefde. waar blijft in godsenaam de Liefde?
's Morgens zal hij weer opstaan, hopelijk
nuchter dit maal, met grote ogen en vol
kunstige wijsheden. De wekker gaat af
en het hopen kan weer beginnen.
Reacties op dit gedicht
| Zilke: | Zondag, november 12, 2006 10:22 |
| Zilke: | Zondag, november 12, 2006 10:21 |
| wat een spinsels, man, ja, dit is poëzie! :) | |
| MayadeBij*: | Woensdag, juli 05, 2006 16:12 |
| Ja Bert - spreektaal :) | |
| Scatterbrain: | Woensdag, juli 05, 2006 13:13 |
| een bewuste keuze van spreektaal als uiting van mijn dichterlijke vrijheid, beste Gert... :) | |
| sunset: | Woensdag, juli 05, 2006 13:13 |
| Een prachtig stukje levenswijsheid. Liefs, sunset |
|
| Gert: | Woensdag, juli 05, 2006 13:12 |
| Mooi. Het is alleen Godsnaam, zonder die e. Groet, Gert |
|
| ana (stacia): | Woensdag, juli 05, 2006 13:11 |
| Die openeningszin ... zo''n taaltje vind ik dus schitterend. liefs ana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Scatterbrain | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||