De woerdEen woerd zag hoe zijn vrienden paardenDe eend werd vreselijk overmanden aangerandHij schrok, maar eindelijk ze bedaardenHij vroeg:"wat is er aan de handzo aangebrand?"Ze kwaakten: "Nou, zo doen wij woerden,doe 't ook, of ben jij homo dan?Kom op zeg man!"Maar hij vond, dat ze maar wat stoerdenDe eend ging bijna dood ervanDaar is niks anWat later zag hij een mooi eendjeVerlegen zwom hij naar haar toeHij zei wat moe:"Ik geef je 'n aaitje met m'n teentje."Ze kwaakte kwaad :"Wat een gedoe"Kwetterde "Boeh"Ze heeft toen alles doorgesnaterdDe woerden lachten zich haast rot"Zeg, wat een zot""Die rare kwast is goed betaterd,maar laat maar, want al is 't een vodhij zoekt geen mot."De woerd is eenzaam weggepeddeldZocht nog contact met 'n kippenpaar,maar dat was raarToen heeft hij ergens zich gesetteldeen plek, met niet teveel misbaar.Niemand weet waar.
Hans Winter: | Woensdag, juli 05, 2006 20:23 |
vrouwen willen meestal voor hun leven een stoere vent, pas als die getrouwd wat tegenvallen, verlangen ze naar een stiller dichter, soms even. groetje, hans |
|
philos: | Woensdag, juli 05, 2006 15:22 |
toch wel sneu, of niet? Alleen zijn heeft ook zo zo''n voordelen. groeten philos |
|
Oorlam: | Woensdag, juli 05, 2006 14:59 |
hahahahahahaa | |
sunset: | Woensdag, juli 05, 2006 14:24 |
Kon net zo goed een jongen zijn in plaats van een woerd. Mooi spiegelend dit. En herkenbaar. Liefs, sunset |
|
Auteur: henk jans | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 05 juli 2006 | ||
Thema's: |