Dezelfde weg
Dezelfde weg
Je lach verslonden door de strakke trekken om je mond,
In je ogen nog wel lichtjes, maar een donkere achtergrond.
Jou hart eenzaam, zo koud omgeven door steen,
toch zie'k je wandelen op die weg, ik ga ook daarheen.
Maar nooit zal ik ze kennen, die veilige plek van jou,
enkele kan ik voelen de bescherming die je wou.
Rust jij maar, warm, teder en geborgen,
leef nu toe naar de dag van morgen.
Want heel misschien vind je dan,
die persoon die je vertrouwen kan.
Je lach verslonden door de strakke trekken om je mond,
In je ogen nog wel lichtjes, maar een donkere achtergrond.
Jou hart eenzaam, zo koud omgeven door steen,
toch zie'k je wandelen op die weg, ik ga ook daarheen.
Maar nooit zal ik ze kennen, die veilige plek van jou,
enkele kan ik voelen de bescherming die je wou.
Rust jij maar, warm, teder en geborgen,
leef nu toe naar de dag van morgen.
Want heel misschien vind je dan,
die persoon die je vertrouwen kan.
Reacties op dit gedicht
| Koen Stroobants: | Zondag, december 16, 2001 01:08 |
| Vergeet inderdaad vooral jezelf niet. Ga samen op weg en gebruik gerust die andere(wie dat ook moge zijn) Help elkaar, gebruik die andere, maar kwets die niet. |
|
| El Caballero: | Vrijdag, december 14, 2001 17:41 |
| Geduldig en lief maar vergeet jezelf niet. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dubbeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2001 | ||
| Thema's: | ||