Moe
ik ben moe van alle angst
moe van het verdriet
op van alle gedachten
die zorgen dat ik mezelf niet kan zijn
ik loop weg van alles
waar ik eigenlijk heel dichtbij wil komen
bang om het allemaal te verliezen
angst om afgewezen te worden
ik weet dat sommige dingen anders kunnen lopen
wanneer ik mijn gedachtepad kan omleggen
als ik mezelf durf open te stellen
mooie dingen durf te ontvangen
maar soms steekt die gevaarlijke onzekere wind dan weer op
die zorgt dat ik wiebelig en wankel op mijn benen sta
dan weet ik niet goed wat ik met mezelf moet
ben ik achterdochtig en heb geen vertrouwen
gelukkig kan ik over die mindere momenten heenkijken naar de horizon
waar mijn doelen staan en een mooi leven vol vertrouwen
ik zal hard mijn best moeten doen, want de horizon is nog een eindje weg
maar ik zal hem bereiken en altijd vol trots kunnen terugkijken
Sandra