weg
pijn door mijn lichaam
tijd om te gaan
ik wil niet meer
het doet zo'n zeer
ik kan niks meer verdragen
kan de pijn niet dragen
tranen stromen uit mijn ogen
niks kan ze nog drogen
ik voel alleen pijn
kan niet mezelf meer zijn
ik ben klaar ik wil gaan,
toch blijf ik staan...
tijd om te gaan
ik wil niet meer
het doet zo'n zeer
ik kan niks meer verdragen
kan de pijn niet dragen
tranen stromen uit mijn ogen
niks kan ze nog drogen
ik voel alleen pijn
kan niet mezelf meer zijn
ik ben klaar ik wil gaan,
toch blijf ik staan...
Reacties op dit gedicht
| brenn: | Donderdag, mei 16, 2002 16:00 |
| heel mooi gedichtje, echt mooi !! | |
| Tanja: | Zondag, januari 06, 2002 18:35 |
| heeel mooi ged8 kylen...het iz ook preciez hoe ik me voel. je moet weg je wil weg je kan niet langer blijven maar tog dr iz iets waardoor je blijft staan....het btje geluk wat je nog hebt in je leven...bij mij mijn vriendin....xxx tanja | |
Over dit gedicht
| Auteur: kylen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2001 | ||
| Thema's: | ||