Hun verdriet.
Zomaar opeens..
Een plotselinge omslag
Oneindig veel verdriet
Jou blik in je ogen, vol teleurstelling.
Hoe zij je achterliet, verslagen door haar zelfkwelling.
Je doorziet de gedachten, maar los laten wil ze niet.
Misschien hypokriet maar vooral uit gerustelling.
Bang voor wat komen gaat,
bang voor wat haar te wachten staat.
Tijd heelt allen wonden.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, juli 09, 2006 15:02 |
| Droef-mooi delend neergezet. Liefs en warme knuf, sunset PS: Tijd heel alleEn wonden of tijd heelt alle (= zonder ''n'') wonden. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Unknown | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||