spijt?
Ik heb het geprobeert,
mijn best gedaan,
maar ik kan het simpel niet meer,
ik moet er alleen voor staan.
ik zal niet snijden,
en niet meer roken,
ik wou perfect zijn,
maar je doet mijn bloed koken.
ik wil bij je zijn,
maar dat zal nooit gaan,
dus sta ik hier weer,
starend naar de maan.
een laatste gedachte,
deze tranen zijn verspilt,
dus moet het op deze manier,
heb het nooit zo gewilt.
geen waarheden te vinden,
in mijn waardeloze dromen,
ik wou dat ik verstandig was,
en het nooit zo ver had laten komen.
ik geef je nou mijn afscheid,
ook al doet het zoveel pijn,
ik hoop dat je het begrijpt,
en niet kwaad op me zal zijn.
mijn best gedaan,
maar ik kan het simpel niet meer,
ik moet er alleen voor staan.
ik zal niet snijden,
en niet meer roken,
ik wou perfect zijn,
maar je doet mijn bloed koken.
ik wil bij je zijn,
maar dat zal nooit gaan,
dus sta ik hier weer,
starend naar de maan.
een laatste gedachte,
deze tranen zijn verspilt,
dus moet het op deze manier,
heb het nooit zo gewilt.
geen waarheden te vinden,
in mijn waardeloze dromen,
ik wou dat ik verstandig was,
en het nooit zo ver had laten komen.
ik geef je nou mijn afscheid,
ook al doet het zoveel pijn,
ik hoop dat je het begrijpt,
en niet kwaad op me zal zijn.
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Maandag, juli 10, 2006 00:31 |
| Lees mijn gedicht het geluk zit in jezelf ik hoop dat dat helpt! Bedankt voor je reactie als je hulp nodig hebt weet me dan te vinden! KNUF |
|
Over dit gedicht
| Auteur: twistel | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||