Tuimelend
Zijn klauwen hadden me in zijn greep
Over een tijdspanne van ongeveer een maand
Neem het in de letterlijke zin
Ik voel ze nog steeds prikken.
Maar toen ook hij mij beet
Werd ik blind van het bloed
Terwijl zijn veren me warm hielden
Liet ik me dragen op zijn vleugels.
Als bijna ik me veilig voelde
En geen hoogte meer vreesde
Liet hij me vallen
Ik tuimel nog steeds.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juli 15, 2006 23:37 |
| supermooi | |
| Dreambow: | Maandag, juli 10, 2006 19:42 |
| Heel moooi.. | |
| secunde: | Zondag, juli 09, 2006 23:15 |
| Mooi gedicht Secunde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ervinck Marlies | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||