Ik kan het niet uitleggen
Ik kan er niks aan doen
Ik denk er elke avond aan
Kon ik maar weg
Weg hier bij alles
Iedereen denkt dat na al die tijd
Dat ik het weer ben de oude .....
Ooit een tijdje geleden dacht ik het ook
Tot dat het allemaal weer terug kwam
Ik weet ik moet niet bij het verleden blijven hangen
Maar ook al doe ik dat niet
Steeds heb ik weer verdriet
Huil uit het niks
Stoppen kan ik niet
Niemand weet wat ik nou daadwerkelijk in me schuilt
Het is niet zo zeer dat ik om iemand of iets weg wil
Het ligt meer aan me zelf
Ik heb er geen zin meer in
Ik heb geen zin om weer te vechten
Om me weer te verzetten
Ik weet als ik echt ga
Doe ik veel mensen pijn
Familie,vrienden kennissen
Iedereen
Maar wat moet ik dan?
Zelf me eigen heel me leven zo voelen zoals nu
Of gaat het voorbij?
Maar hoelang gaat dat duren?
Soms heb ik het zo fijn en huil ik van verdriet
Vaak zijn de kleinste dingen waarvan ik zo geniet
Ik hou zoveel van de mensen om mij heen
Ik kan het niet beschrijven
Maar waarom moet ik dan nog steeds ongelukkig blijven
God waar verdien ik dit aan?
Ben ik slecht?
Maak ik fouten
Geef me een signaal vertel het me allemaal
Soms heb ik het gevoel dat ik alleen ben
Dat niemand me begrijpt
Ziet dan niemand dat ik nog steeds verdriet heb
En steeds meer verdriet erbij krijg
Mij verleden zo vaak zou ik terug willen
En alles maar dan ook alles over doen
Ik zou beter zijn
Ik zou dingen beter doen
Misschien moest het zo zijn
En moet ik al deze pijn hebben
Om er sterker uit te komen
Maar alleen zie ik dat niet in
Het doet me alleen maar meer pijn
Ik lieg tegen mensen hoe het met me gaat
Ik heb het gevoel alsof ik langzaam verga
Wil iemand me helpen?
Wil iemand me laten inzien dat ik daadwerkelijk iemand ben
Wil iemand me een keer vast houden
En tegen me zeggen dat ik het goed doe
En ze van me houden zoals ik ben !
Een iemand?
Anders is het dadelijk te laat!